Op zaterdag 6 januari werd de jaarlijkse en weer gezellige nieuwjaarsreceptie gehouden van en in het Kulturhus. Hieronder het inmiddels traditionele toespraakje van het dagelijks bestuur bij monde van voorzitter Koen Nijmeijer.
Beste mensen,
Allereerst een goed en gezond nieuwjaar gewenst voor iedereen. Ik wil namens Stichting Gemeenschapscentrum De Elshof zo kort na de jaarwisseling heel even terugblikken en vooruitkijken.
2023 was een mooi jaar, voor ons als Kulturhus tenminste, in de rest van de wereld ging en gaat het er een stuk beroerder aan toe.
Allereerst verdween corona, of beter gezegd verdwenen die vreselijke maar onvermijdelijke coronamaatregelen waar we constant rekening mee moesten houden. Het leven mocht na jaren van beperkingen weer gevierd worden. Een hele opluchting was dat.
2023 was niet alleen in dat opzicht een mooi jaar, het was voor ons ook het jaar van veranderingen en verbeteringen. Hiernaast, op de “oale groond” van de Diepmans, wordt momenteel volop gewerkt aan de realisering van de langverwachte dorpsuitbreiding. Het bouw- en woonrijp maken is inmiddels afgerond en ik heb begrepen, dat de eerste paal in april wordt geslagen, denkbeeldig dan, want op zandgrond hoeft niet te worden geheid.
Deze uitbreiding is van levensbelang voor ons dorp en geeft op voorhand een boost aan ons Kulturhus. Maar nog los van de dorpsuitbreiding zijn er meer ontwikkelingen, die van grote invloed zijn op onze dagelijkse bedrijfsvoering. De transformatie van vooral dorpskantine naar een volwaardig wijkcentrum kwam razendsnel, bijna natuurlijk tot stand. Al blijven met name de voetbal maar ook de volleybal, gymnastiek en het Plaatselijk Belang in de toekomst onmisbare pijlers voor ons, dat zeg ik er voor de zekerheid toch maar even bij.
Steeds meer nieuwe bezoekers weten de weg naar het Kulturhus te vinden. Zo werden de jaarlijkse toneelavonden van Sagezo in 2023 voor het eerst in De Elshof gehouden. Dat was best even spannend, maar eindigde in een groot succes. Over twee weken zijn de volgende uitvoeringen. De kaartverkoop loopt super, heb ik gehoord. Onze oudere dorpsbewoners bleven maandelijks in De Elshof bij elkaar komen om een hapje te eten onder het motto van Eem Bieproat’n. De belangstelling van onze senioren werd op een gegeven moment zo groot dat de koks het niet aankonden en een wachtlijst in het leven werd geroepen.
De plaatselijke biljartvereniging, opgericht in 1959, werd nieuw leven ingeblazen door de verhuizing naar De Elshof en speelt haar wedstrijden op de vrijdagavond regelmatig in combinatie met het klaverjassen. Supergezellig dus. Vlak voor de jaarwisseling werd het jaarlijkse potstoottoernooi voor de eerste keer in De Elshof gehouden en het was meteen volle bak.
De superzaterdagen van de voetbal met live muziek trokken steeds meer bezoekers, ook niet voetballiefhebbers. Bij de laatste editie hing het volk met de benen buiten. Wellicht kleinschaliger, maar daarom niet minder welkom, vond Vrouwenvereniging Markant onderdak bij ons. Tot slot kregen we ook nog eens allerlei aanvragen om de Elshof af te huren voor tal van bijzondere aangelegenheden. Het moet niet veel gekker worden wat drukte betreft.
Omdat we in het beheer en de exploitatie van het Kulturhus tegen onze grenzen aanliepen, hebben we een half jaar geleden besloten een proefproject te starten met een parttime beheerder in de persoon van Robert Hülsmann. Bepaald geen overbodige luxe, want zijn inzet en enthousiasme stelden ons als dagelijks bestuur van de stichting in de gelegenheid om vooruit te kijken.
Want er gaat in 2024 nog veel meer op ons afkomen. En dan denk ik niet alleen aan Koningsdag bijvoorbeeld of andere activiteiten van de herboren Evenementencommissie, actualisatie van het Dorpsplan 2.0, de op te starten dagbesteding van ouderen of de vaste evenementen van de voetbal of volleybal. Maar vooral ook omdat we met de gemeente al een tijdje in het gesprek zijn over de toekomst en de eigendomsrechten van het Kulturhus.
Beste mensen, we barsten inmiddels met ons gebouw uit de voegen. We zagen ons als bestuur genoodzaakt een zeker risico te nemen en te investeren in de keuken, het stoepwerk buitenom en een extra bestuurskamer. Bij elkaar best een rib uit ons lijf. Dankzij de inzet van alle onmisbare vrijwilligers en ondanks de sterk gestegen gasprijzen konden we ons die investeringen veroorloven en gelukkig kregen we het nieuwe meubilair geschonken door Bennie Nijboer. Maar het huidige gebouw is simpelweg te klein geworden en qua duurzaamheid zo lek als een mandje. Daarom blijven we ons in 2024 inzetten voor verbouwing en uitbreiding, nieuwbouw dus. Een grote uitdaging.
Geduld loont. Net al dom doorzetten. Ik heb er daarom vertrouwen in. Want, dat samenwerking met de gemeente tot resultaat kan leiden, zagen we in het klein nog op de valreep van het oude jaar met de aanleg van het verharde pad achter het Kulturhus naar de Woestijnenweg. Daardoor kunnen ouderen en kinderen nu ook bij slecht weer via een veilige route en met droge voeten naar Kulturhus en school vice versa. Het duurt soms eventjes, maar uiteindelijk komen dingen er toch van.
Ik dank jullie wel voor de aandacht”.