Hennie van Ittersum brengt ons via Facebook op de hoogte van een bedrijf handelend in bedrijfswagens aan de Heinoseweg.
Hennie vertelt: Rechts is nog net het toenmalige woonhuis te zien, het zogenaamde Heuvelhuis.
Op de plaats waar de auto’s staan was eerder een bosje met in het midden een kippenhok met een rennetje.
Een spannende plek voor ons kinderen om daar te spelen!
In dit heuvelhuis heeft ook de familie Schutte gewoond, Willy en Sientje waren de jongsten van dit gezin met negen kinderen.
Dhr. G.J. Mestebeld heeft het bedrijf opgericht in 1937. Het bedrijf is verhuist naar de overkant van de N35 en heeft ook een filiaal in Lemelerveld.
Nu, ruim 80 jaar later, is Mestebeld Trucks een heel bekend bedrijf met relaties over de hele wereld met circa 25 medewerkers in dienst.
Hierboven zien we het heuvelhuis anno 2017, Achter het huis waar eens de vrachtwagens stonden is plaats gemaakt voor een mooie vijverpartij.
In de zestiger jaren stond ter hoogte van Heinoseweg nummer 13 een asfaltfabriek.
Hennie van Ittersum: Mijn vader, Hendrik van Gerner, had daarvoor een stukje land verhuurd aan Te Siepe Wegenbouw Zwollerkerspel.
Het asfalt van de mölle, zoals wij het fabriekje noemden werd bij hoge temperatuur per vrachtwagen vervoerd naar een weg in onderhoud of aanleg, ergens in de omgeving.
Mijn vader zei tegen ieder die het horen wilde, dat hij nooit een betere melkkoe had gehad.
Of dat enthousiasme in de buurt ook gedeeld werd weet ik niet.
Het rook namelijk in de hele omgeving behoorlijk naar asfalt.
Op ons erf, ( Heinoseweg 13) direct aan de weg stond de salonwagen, die bewoond werd door de möllebaas, Bernhard de Ruiter, zijn vrouw To en hun drie zoontjes.
Na dit gezin heeft de familie Hakkert er nog gewoond.
Aan de rand van de vernieuwde N35 in het buurtschap Zalné ligt in een prachtige omgeving verscholen achter een wal een herenhuis met een bijzondere uitstraling en een grote allure.
Het gebouw uit het begin van de vorige eeuw werd door de eerste eigenaar, bewoner en bouwers Gerhardus Wilhelm Bos en zijn zoon Hermen Hendrik Bos genoemd naar het buurtschap waarin het staat: Zalné. Vader en zoon Bos kochten op 19 september 1919 enkele percelen grond aan in Zalné en lieten langs de Heinoseweg dit herenhuis met garage bouwen. Het huis had geen gas of elektriciteit.
Huize Zalné heeft een bijzondere historie, het bezit hedendaags nog vele authentieke kenmerken als de bijzondere bouwstijl.
Een tot de verbeelding sprekend detail uit die periode is de bel op het dak van het herenhuis: een signaal voor het personeel dat het ‘schafttijd’ was. Ook in de woning zijn nog prachtige authentieke details zichtbaar. Bijvoorbeeld een schouw met een schitterend tegeltableau, originele plafonds en paneeldeuren.
Het herenhuis bezit een L-vormige hal met fraai glas in lood met een bordes trap; een ruime woonkamer met ook diverse authentieke elementen zoals o.a. ledenradiatoren, hoge plafonds, schouw en speelse erkers; bibliotheek een ruime kamer met schouw; dichte keuken met bijkeuken; toilet en toegang tot een provisie-/wijnkelder.
Bijzonder is hoe de watervoorziening geregeld was in het gebouw. In de genoemde bijkeuken was een pomp geplaatst – deze zit nog steeds naast de woning – die dagelijks met de hand werd bedient en die via leidingen een bak vulde op zolder met een inhoud van ongeveer 1000 liter. Op de zolder is nog de met zink beklede waterbak aanwezig.
Vandaar liepen leidingen naar kranen in de keuken, de toiletten en bovengang.
Op de eerste verdieping is een royale overloop met toegang tot een vijftal slaapkamers. Twee ervan zijn voorzien van een balkon. Op de tweede verdieping is een grote ruimte, voorzien van twee dakkapellen en een dakraam.
Rond 1941 heeft de eerste bewoner G.H. Bos het huis verlaten.
Het huis kende in het begin van de tweede wereldoorlog een opmerkelijke relatie met het buurschap Wijthmen en had of kreeg in die tijd een katholieke signatuur.
Huize Zalné diende in de tweede wereldoorlog tijdelijk als onderdak voor opvang voor de zusters Dominicanessen van het Catharina Apostolaat die hun onderkomen aan de Burgemeester van Roijensingel in Zwolle door een invorderingsactie van de Duitse bezetter ontnomen werden.
Deze zusters die als activiteiten hadden: Moederhuis; Verzorging van vrouwelijke alcoholisten; catechismusonderwijs; werkzaamheden in en voor de Volksbibliotheek en clubwerk, werden door de inwoners van Wijthmen zeer gewaardeerd. Ze hielpen bijvoorbeeld met de verzorging van zieken, hielpen grote gezinnen aan kleren en meer liefdadigheidswerk.
2 april 1945 moesten de zusters Huize Zalné weer verlaten, wederom was er ook hier een Duitse invorderingsactie.
Rond 1943-1944 werd pastoor van Wee benoemd tot bouwpastoor van de parochie te Herfte-Wijthmen, hij kwam hier elke dag de H. Mis lezen waar het altaar stond opgesteld in de erker van de woonkamer. Deze mislezing duurde tot de noodkerk bij de familie Meiberg aan de Erfgenamenweg in gebruik genomen kon worden.
De Gebouw historie
1919
Op 19 september aankoop van enkele percelen door de herenboeren Gerhardus Wilhelm Bos en zijn zoon Hermen Hendrik Bos voor de bouw van de herenhuis. De aankoop is geboekt op het Hypotheekkantoor Zwolle op 19 september 1919.
1924
Bouw van de herenhuis.
1932
Op 2 aug. Is er de publieke verkoop van dit herenhuis in het Odeon te Zwolle.
1938
Coenradina Bos trouwt met de chirurg Reinhold Branderhorst, waarschijnlijk is het pand in de familie gebleven.
1941
De eerste bewoner GA bos verlaat het herenhuis.
1945-1946
De zusters Dominicanessen van het Catharina Apostolaat verlaten Huize Zalné door een invorderingsactie van de Duitse bezetter.
1952
Dhr. de Lange koopt de herenhuis aan samen met zijn schoonvader.
1967
De familie Herftermeijer gaat het herenhuis bewonen en daar een notarispraktijk uitoefenen.
????
De familie Jan Bullens koopt het pand aan.
2017
Hilda – B&B Huize Zalnë koopt het pand aan.
(Publicatie 20 mei 2020)
Op de hoek van Heinoseweg 13 en de ingang naar de Wijthmenereplas, de Zalnéweg bevond zich boerderij van Gerner.
Boerderij Gerner kwam in het nieuws tijdens de bevrijding van Zwolle op 14 april 1945.
Begin april 1945 naderde het Régiment de la Chaundiere Zwolle. De legerleiding aarzelde: verdedigden de Duitsers de stad nog of niet? Alvorens Zwolle in te trekken was er een verkenningsmissie noodzakelijk. Leo Major (1921-2008) en zijn vriend Willie Arsenault namen deze missie voor hun rekening. Ze moesten door de Duitse linies naar de eerste huizen, daar contact maken met mensen uit het verzet en zoveel mogelijk informatie verzamelen over de vijand in en rond de stad. Ze kwamen te voet over de Heinoseweg en gingen richting Zwolle. Op de avond van de 13e april klopte ze aan bij de boerderij van de familie Gerner waar ze informatie en de weg vroegen.
Op de gympies die hij altijd droeg – in plaats van de zware soldatenlaarzen – sloop Major voort, maar bij een spoorwegovergang maakten de twee waarschijnlijk toch geluid. Duitsers openden het vuur en doodden Majors beste vriend ooit. Hij ging nog achter de schutters aan, maar die wisten te vluchten. Major besloot de missie alleen voort te zetten. Na een aantal schermutselingen met de Duitsers bleek het rond half vijf in de ochtend dat de Duitsers Zwolle hadden verlaten. Major bracht daarna het lichaam van Arsenault naar boerderij van Gerner, waar versterkingen van zijn regiment het later zouden ophalen. Zwolle eerde hem door een stuk van de Zuidbroeklaan in 2009 naar hem te noemen, ook werd hij 60 jaar na de bevrijding van Zwolle in 2005 ereburger van de stad.
In Zwolle-Zuid, vlakbij winkelcentrum Forelkolk, is een plantsoen naar Willy Arsenault vernoemd
Major had de wens te kennen gegeven na zijn dood begraven te willen worden naast zijn vriend Willy Arsenault op de Canadese oorlogsbegraafplaats in Holten. Deze wens ging niet in vervulling omdat deze begraafplaats alleen militairen herbergt die tijdens de strijd zijn gesneuveld. Hij werd in 2008 begraven op de Last Post Fund National Field of Honour in Pointe-Claire, Quebec in Canada.
Wil je meer over het verhaal van Leo Major en Willy Arsenault lezen klik dan op deze link
Via dit uitstapje nu even terug naar de boerderij. Deze boerderij Heinoseweg 13 is het geboortehuis van Hennie van Ittersum-van Gerner en de plaats waar zij haar jeugd doorbracht.
Hennie vertelt: “De luchtfoto is genomen in de beginjaren ’50, zo te zien na de hooi en oogsttijd: volle hooibergen en een paar stromijten op het erf.
Aanvankelijk was er boven het woonhuis een zolder waar vandaan je direct op de deel en de stallen keek.
In de winter lag er stro op de balken boven de deel, maar in de zomer waren die leeg. Een gevaarlijke plek, waar wij als kinderen niet mochten komen……
Later, begin jaren ’60, is het huis gemoderniseerd. De stallen werden voorzien van kettingen met riemen voor de koeien en er kwamen o.a. grotere stalramen met frisse luchtvoorziening.
Het woonhuis werd aangepast aan de grootte van ons gezin. Er is toen een brand/scheidingsmuur geplaatst op de zolder en kwamen er slaapkamers met dakkapellen, mooi te zien op het schilderij hieronder dat eens van de boerderij gemaakt is.
De hooibergen zijn ongeveer in dezelfde tijd vervangen door een grote hooischuur, die uiteindelijk het loodje moest leggen door een harde storm.
De schuur is nooit meer herbouwd, ook al doordat mijn vader ‘het spulletje’ geleidelijk aan de kant deed.
Tot aan 25 februari 1986 hebben mijn ouders er gewoond.
Door een brand op 25 februari 1986 werd het hele woongedeelte en een stuk van de deel in de as gelegd.
De schuur bleef ongeschonden.
Het woonhuis met deel is later herbouwd en wordt nog steeds bewoond, niet meer door familie overigens”.
Café de Zunne van de familie Toos en Gait Reuverkamp, (zus en broer) was er één van, gebouwd in 1845 langs de Heinoseweg als boerderij-herberg, waar Toos de scepter zwaaide in het café Gait deed dit op de boerderij………
Aan de Heinoseweg zat in vroegere jaren een autohandel, later kwam hier de familie Krul te wonen, zij stichten daar een caravanhandel. in latere tijd werd dit huis afgebroken om plaats te maken voor een modern huis. Van ongeveer deze tijd werd er geen handel meer in caravans.
van de bewoners geschiedenis zijn alleen de namen van de familie bekend, hier aangegeven in volgorde van bewoning:
Publicatie 20 mei 2020
Het huis van de familie Marsman aan de Heinoseweg op de splitsing met de Kroesenallee, links was het woongedeelte rechts de rijwielhandel en achter het huis de rijwielherstelwerkplaats.
Hennie van Ittersum-van Gerner weet: “De familie Marsman leefde eenvoudig, bescheiden. Achter het raam onder het uithangbord was wat je tegenwoordig een showroom zou noemen. Er stond maar heel weinig, vooral onderdelen, het was maar een klein kamertje. Wilde je een nieuwe fiets kopen, dan kon je die uitzoeken bij de fietsenfabriek ‘Union’ in den Hulst.
De rest van het kleine huisje werd bewoond. Ria van Lenthe-Koens heeft het huis nog schoongemaakt, in haar tijd daar werd er nog op een petroleumstel gekookt
Als kinderen van de christelijke lagere school (heette toen nog niet Stramp Ess) stalden wij dagelijks de fiets bij Marsman. Iedereen deed dat, de fiets bij school kwam bij mijn weten niet voor.
Na schooltijd werden we dan door de meester ‘over de weg gezet’, zoals we dat toen zeiden.
Marsman had dus doordeweeks elke dag tientallen kinderfietsen naast de stuur (de werkplaats) staan. Was er iets aan te repareren, dan deed hij dat onder schooltijd. En als je dan vroeg wat het kostte, dan zei hij meestal: geef maar een dubbeltje of soms: een kwartje….. mijn ouders vroegen zich wel eens af waar Marsman van leefde….”
Op de foto links Gerrit Marsman, geboren 28 maart 1892 te Dalfsen en rechts Geertruida van Munster-Marsman geboren 14 mei 1902 in Zwollerkerspel. De pasfoto’s zijn een uitsnede van een persoonsbewijs en dateren van ongeveer 1941. De familie Marsman had geen kinderen.
Op te foto links zien we de kruising Heinoseweg-Kroesenallee, met links het huis met de rijwielhandel van Marsman, een eind verderop aan de linkerzijde is nog zichtbaar een groot transformator huis dat precies in het verlengde van de Kroesenallee stond (wie heeft er nog een foto?), aan de linkerkant achter de schutting staat de niet zichtbare school ” De Stramp Ess.”
Op de foto aan de rechterzijde hierboven zien we het huis met daarachter nog een schuur, waarschijnlijk repareerde hij daar toen de rijwielen. De foto is gemaakt toen het dak aan een onderhoudsbeurt toe was.
Hier zien we aan de linkerzijde Gerrit Marsman zelf en wel in zijn beste pak.
Het lijkt dat hij op weg is naar de kerk (even verderop aan de zelfde zijde van de weg) gezien zijn outfit.
Ook op de achtergrond zien we twee fietsers aankomen, eveneens in nette kleding.
Het toen bestaande fietspad bestond uit tegels, het liep van Zwolle naar Heino.
Voor zijn huis staat misschien zijn eigen auto geparkeerd, het lijkt een Austin(?).
Het oude huis van Marsman is afgebroken, een nieuw huis is verder naar achteren gebouwd en was tot begin 2017 in bezit van de familie Eenkhoorn.
Twee woningen aan elkaar verbonden, links Heinoseweg 31 en rechts Heinoseweg 33. De woningen dateren ongeveer 1920 en lagen enkele jaren geleden nog aan de drukke N35.
Langs de wegen richting stad verschenen in de 18e en 19e eeuw tal van onderkomens om
vermoeide reizigers van drank en spijs te voorzien en een onderkomen te bieden tijdens de nacht.
Ook was er vaak de mogelijkheid om hun paarden te verzorgen, hiertoe werden inrijschuren bij het
hoofdgebouw geplaatst………
De kerk kond worden gebouwd na een schenking van de grond door de heer Ab Kok. De eerste steenlegging was in 1949 echter de gemeenteleden hadden al vanaf 1911 een onderkomen. Op 7 mei 1911 vond de plechtige opening van het (oude) Rehoboth plaats, een bestuur van zeven leden door het buurtschap gekozen kreeg de opdracht dit gebouw te stichten. De heer Meijerink uit Dalfsen fungeerde als eerste voorzitter.
Meer weten over deze kerk klik dan op deze link van Zwolle in Beeld
Een krantenbericht van 11 april 1936 geeft de eerste kennismaking met dit pand op Heinoseweg 26 (huidig adres) aan:
Er is brand uitgebroken in de boerderij van W. Schiphorst. De tekst van het artikel luid: “Hedenmorgen omstreeks acht uur, brak, vermoedelijk door een lek in de schoorsteen, brand uit in de boerderij van den landbouwer W. Schiphorst te Wijthmen. Het vuur greep zoo snel om zich heen, dat in een oogwenk de geheele boerderij in lichter laaie stond. De brandweer, die spoedig ter plaatse was, moest zich er toe beperken een schuur en een hooiberg nat te houden, Het vee kon tijdig in veiligheid worden gebracht. Van den huisraad werd slechts weinig gered. Verzekering dekt de schade.”
Dertien jaar later kwamen Dirk van Lenthe en Fedrika van Lenthe-Molenhof hier wonen. Zie in onderstaande foto’s de metamorfose van de boerderij door de jaren heen.
Hier aan de linkerzijde de boerderij in de sneeuw.
Rechts een luchtfoto uit ongeveer 1952, duidelijk is de omvang van de boerderij te zien met verschillende bijgebouwen.
Het hooiseizoen is een drukke tijd op de boerderij, hier een zicht achter de boerderij. Op de foto een oude Ford tractor met een aandrijfband om de dorsmachine in werking te kunnen stellen. Deze foto en de drie foto’s hieronder zijn door Jan van Lenthe gemaakt in 1965.
In 1979 verkocht de familie van Lenthe de boerderij aan de familie Bredenhof, zij bouwden de boerderij om tot Sauna Swoll.
in 2020 verscheen er in de Stentor een krantenartikel “De Opvolger” waarin Willy, Ester, Thymen, en Jeroen als de drie generaties Sauna Swoll worden gepresenteerd.
Door op deze link te klikken kunt u dit artikel nog eens nalezen.
Bewonersgeschiedenis
Historisch Wijthmen kreeg van Jan Burger uit Zwolle een aantal foto’s toegestuurd van een meer dan honderd jaar oude pijp (1915)
Deze pijp is in zijn bezit en heeft vele opschriften, zo staat er een datum op van 6 december 1915, staat er Zwollerkerspel op en ook de naam van ons dorp Wijthmen. Verder staat de landbouw centraal zoals de tekst op de pijp aangeeft, een afbeelding van een paard en wagen op en tenslotte niet onbelangrijk staat er de naam Burger op.
De eigenaar van de pijp is Jan Burger, geboren op 23-04-1896.
Deze witte pijp is waarschijnlijk bij de een of andere gelegenheid misschien cadeau gedaan en vorm een herinnering aan iets. Wie komt deze pijp bekend voor en weet er misschien hier iets meer over te vertellen (Zie de foto’s )
Burger heeft aan de Heinoseweg 27 gewoond, op de locatie voordat de familie Hengeveld hier woonachtig was.
Ik laat nu Bert Burger, een nazaat het een en ander aan u vertellen uit de mail die ik mocht ontvangen.
“(…) We hebben het hier over een zekere JAN BURGER
Wat ik weet is dat dit de vader van mijn opa was (Ook een Jan Burger overleden in 1963)
Deze JAN BURGER had naar mijn weten aan aantal broers (een stuk of negen geloof ik) ik moet nog ergens een foto van deze groep hebben. Kan deze nu zo snel even niet vinden.
Wellicht kan de familie (volgens mij fam. Hengeveld) hier iets meer over zeggen. Vroeger woonde hier een broer (Hendrik Burger) van mijn opa. Die was getrouwd met een zekere Aaltje. Een dochter van haar woont er nu. Naar ik me kan herinneren heet zij Leida of Aleida.
Ik heb geen idee of deze pijp ter gelegenheid was van iets bijzonders.
Bijgesloten een aantal foto’s. De groepsfoto is van die periode. Naar wat mij verteld is staat hier de bewuste Jan Burger (van de pijp) op.
Op de staatsiefoto’s met drie mensen erop staan mijn grootmoeder (Alberta Burger-Frederiks), mijn opa (Jan Burger) en mijn vader (ook Jan Burger)als baby en kleine jongen).
De foto met twee mensen erop zijn waarschijnlijk Hendrik en Aaltje Burger.
Het verhaal van de familie Burger gaat verder: Hier een kleine geschiedenis van Jan Burger geboren in 1925 (onderste foto), hij zou naar Nieuw Zeeland emigreren in 1952. Op de tweede foto hieronder het verhaal in een krant van 1968 van Nieuw Zeeland met zijn levensverhaal.
Te zijner tijd maken we een vertaling van deze tekst.
Op 13 september 1981(1) word de boerderij van de familie Mulder getroffen door een brand. Een gedeelte van de boerderij was al in het bezit gekomen van de familie van de Belt. Boerderij zou op dat moment ruim 150 jaar oud zijn
In de begin jaren van de 20e eeuw had Nederland te maken met wat men ‘verzuiling’ noemde, dit hield in dat bevolkingsgroepen waren ingedeeld in vier strikt van elkaar gescheiden clusters, we hadden een protestante, een katholieke, een sociaal-democratisch en een liberale zuil.
Ook Wijthmen kreeg hier mee te maken, waarbij de eerste twee genoemden de belangrijksten waren.
Dit had nog tot na 1945 een sterke weerslag op de Middenstand in Wijthmen.
Zo hadden we de protestante bakker Huzen en de katholieke bakker v.d. Kamp.
Op de wat onduidelijke eerste foto aan de linkerzijde staat bakker Jan Huzen afgebeeld naast een auto. Jan Huzen vente het brood uit tot ongeveer midden jaren zeventig De winkel van Huzen stond op de hoek van de Kroesenallee Heinoseweg, het pand waar thans de familie Willems woonachtig is. Helaas hebben we nergens een foto gevonden van de bakkerij/kruidenier Huzen.
Huzen had meerdere zonen, hierlinks een van zijn zoon Willem, die vaak mee hielp brood en dergelijke rond te brengen. Op de foto is hij niet in Wijthmen maar vermoedelijk in Dalfsen.
Er is over bakker Huzen nog erg weinig bekend, gegevens blijven van harte welkom, hieronder als herinnering de opmerkingen die diverse mensen hebben gegeven op Facebook van 25 mei 2016
Er is over bakker Huzen nog erg weinig bekend, hieronder als herinnering de opmerkingen die diverse mensen hebben gegeven op Facebook van 25 mei 2016
Adriaan Gaabeleven: Hoe hete de bakker die met zijn blauwe vw t3 brood rond bracht? Ik herinner met name het geluid van de schuifdeur zjoeffff bang!!! En je wist dat er lauw warm brood in de brievenbus zat.
Historisch Wijthmen: Van der Kamp heeft ooit wel een vw bus gehad.
Dirkje Houd van Mooiweer: Mijn vader heeft later na de bakkerij in Wijthem te hebben verkocht gevent bij Dragstra.
Anneke Aalbers: Klein Ganseij ventte ook brood, werkte voor Dragstra, broodfabriek toen in Zwolle, bestaat niet meer.
Jan Beltman: Ik weet niet anders dan dat van. De. Kamp het brood rondbracht op de fiets met een grote bakkersmand voorop.
Alie Ter Moolen: Jan Huzen bracht brood bij ons thuis tot midden jaren 70! Volgens mij 3x per week. Zijn opvolger in de jaren 80 was Willem Sellis en daar na Jos van de Kamp.
Historisch Wijthmen: Dan was er ook nog Borsthoogte van de Hoonhorst volgens mij op de zaterdag en dan was er nog Gait Ganseij . Een oom van Jan Jos. Wilma en Wiesje Ganseij destijds ad Woestijnenweg wonende.
Historisch Wijthmen: Gait Ganseij woonde in Berkum.
Dirkje Houd van Mooiweer: Ja dit klopt allemaal de zonen van Huzen wilden niet verder mijn vader was degene die het meest hielp maar de rest van zijn broers wilden jammer genoeg niet .
Historisch Wijthmen: Ik zie bij Willem Huzen op de achtergrond een winkel, lijkt mij niet in Wijthmen!? Of toch, wie weet meer?
Dirkje Houd van Mooiweer: Ik dacht Dalfsen rond de kerk.
Jan Beltman: Ja ik kan me nog goed herinneren op mijn lagere school tijd in 1956 tot 1962.ik was van de goeie kant.er waren de nodige pesterijen over en weer.maar het hoogtepunt van het jaar was altijd de voetbalwedstrijd.dat was nog opwindender.dan Ajax Feijenoord. Dan je je echt laten zien wie er beter was.sneu voor de tegenstander.wij wonnen altijd dik.onder leiding van meester Bisschop.
Links het café Poppenallee, genoemd naar de straat die uitkwam op de Heinoseweg. Dit café lag pal tegenover bakkerij Huzen, nu autohandel Willems.
Een van de families die jarenlang in Wijthmen woonachtig waren is de familie Lindeboom.
Zij woonden aan de Heinoseweg 63, we geven hier een klein overzicht.
De familie Martend (1874-1938) Lindeboom en Elsje Lindeboom-Lindeboom (1879-1967), hieronder poserend op het familieportret – dit portret is van ongeveer 1914-1915 – met zes van hun tien kinderen.
Wanneer Martend en Elsje zich in Wijthmen gingen vestigen is niet duidelijk.
Mogelijk was er vöör hun vestiging de ouders van één van beide zijden al woonachtig in Wijthmen voordat Martend en Elsje hun geluk in Wijthmen gingen beproeven.
Om de familie een beetje te leren kennen is het van belang de gezinsopbouw te kennen.
Martend en Elsje hadden negen kinderen:
Links een foto van Matend en Elsje Lindeboom op latere leeftijd poserende op de hoek van de (latere) werkplaats met waarschijnlijk een van hun kleinkinderen,
de foto is omstreeks 1935 genomen.
Alle kinderen verlieten hun ouderlijk huis met uitzondering van de broers Albert, Martend en Peter,
zij bleven tot hun dood in Wijthmen wonen.
Cornelis (Kees) bleef voorlopig nog in Wijthmen wonen, hij en zijn tweede vrouw Johanna (Jo) lieten aan de Heinoseweg 57 een nieuw huis bouwen op de hoek Heinoseweg-Kroesenallee.
Dit huis moest begin jaren 80 plaats maken voor een fietstunnel, de familie ging zich toen in Zwolle Zuid vestigen.
De overige broers woonden in de scherpe bocht aan de Heinoseweg, deze bocht werd ook wel de “dodenbocht” genoemd. Vele ongelukken vonden hier plaats, mede door de dikke eiken bomen die dicht langs de weg stonden. Zo was er in hun huis een hulppost van het rode kruis om adequaat hulp te kunnen verlenen indien zich ongelukken voordeden.
Deze drie broers runden samen een aannemersbedrijf waarvan Abert de trekker was, hij bouwde vele huizen in Wijthmen e.o.
Peter en Martend waren werkzaam in de werkplaats en waarschijnlijk ook op de bouwplaats.
Op de foto hierboven het toenmalige woonhuis met werkplaats van de broers langs de parallelweg, op de foto rechts verscholen in het groen enkele jaren voor de afbraak, hier vanaf de Heinoseweg gezien. (foto jacqueline Noordman)
Hierboven een foto met links het woonhuis met de mansardekap, hier op de begane grond de toiletuitbouw en de kozijnopeningen van de keuken. Het rechter gebouw is de werkplaats voor de houtbewerking.
In deze werkplaats stonden allerlei houtbewerkings machines zoals een cirkelzaag, een lintzaag, een vandiktebank (om het hout vlak te schaven). Het geheel werd aangedreven door één elektromotor waarbij er riemen liepen van de motor naar het plafond en daar weer met aftakkingen naar de diverse machines om deze aan te kunnen drijven. Moest en een stuk hout gezaagd worden op b.v. de cirkelzaag, dan traden alle overige machines in de werkplaats ook in werking. (helaas, geen foto)
Evenwijdig rechts naast de werkplaats was een loods geplaatst voor materiaal opslag, zie foto links boven.
Peter was een veelzijdig man, naast de bouwwerkzaamheden was hij ook koeienverloskundige.
Als de kalveren van koeien te zwaar waren om langs natuurlijke weg te bevallen of als zij al een dood kalf droegen,
dan verwijderde Peter deze kalveren om het leven van de moeder te redden (foetotomie)
Tegenwoordig passen we deze foetotomie alleen nog maar toe als het kalf reeds dood is bij de moeder.
Leeft het kalf nog en is de natuurlijke weg niet mogelijk dan brengt een dierenarts deze kalveren via een keizersnede ter wereld.
Achter en links van het huis was een omvangrijke tuin aanwezig met vruchtbomen, braamstruiken en een bijenstal.
De foto hierboven geeft een deel van de tuin weer vanaf het woonhuis gezien in de richting van de kern van Wijthmen,
links zien we nog net de parallelweg en de Heinoseweg en ook de aansluitende oude Wythmenerweg is nog zichtbaar.
Peter was naast deze werkzaamheden ook nog imker, links poseert hij voor zijn kasten, recht is bijenstal nog te zien met de vele kasten.
Peter had een aantal bijenvolken in zijn kasten, in Wijthmen wist men als er ergens een bijenvolk in een boom neerstreek je bij hem moest zijn om dit volk weg te halen.
Zo kon hij het bijenvolkje een onderkomen verschaffen in één van zijn kasten.
Op de foto hierboven vierde Peter – prominent in het midden – waarschijnlijk zijn 80e verjaardag met familie en vrienden.
Links 1e rij staat broer Kees en in de 2e rij, 3e van rechts Albert, Martend was ten tijde van deze foto al overleden.
Peter bleef het langs leven van de broers en woonde tot zijn dood woonachtig aan de Heinoseweg,
Tijdens de nachtelijke uren In juni 1998 werd hij lafhartig overvallen en mishandeld. Vanaf deze tijd had hij altijd een knuppeltje klaar staan in een hoek van de kamer is het verhaal.
Na deze mishandeling is hij nooit meer de oude geworden. Een jaar later zou hij sterven. De daders zijn nooit gepakt!
Opmerkingen:
We proberen zoveel mogelijk alle betrokkenen die op enigerlei wijze hebben bijgedragen aan dit artikel te benoemen. Hoewel van diverse onderdelen soms het eigendomsrecht niet kon worden achterhaald kan een ieder die van mening is enig recht te kunnen ontlenen aan de inhoud van dit artikel contact met ons opnemen. We kunnen dan uw naam vermelden of het onderdeel op uw verzoek onmiddellijk verwijderen van onze site. Uw privacy willen wij altijd garanderen, echter op sommige gedeeltes van deze site worden namen van personen geplaatst, u kunt ons altijd aangeven indien dit niet wenselijk is. Wij zullen dan uw naam direct van deze site verwijderen.
Heeft u bij het lezen van de teksten onjuistheden geconstateerd zowel inhoudelijk als tekstueel of mist u iets in dit artikel, dan houden wij ons graag aanbevolen voor deze opmerkingen. Ook zijn aanvullingen van harte welkom
Via de site linksonder kunt u dit aan ons doorgeven. Onze dank hiervoor.
Bronvermelding
Mestebeld Truck:
Asfaltfabriek te Siepe:
Huize Zalne:
Boerderij van Gerner:
Café de Zon (Zunne):
Voor deze informatie verwijzen wij naar ons artikel van “De drie café van Wijthmen.”
Krul:
Rijwielen Handel Marsman:
Hulsmann-Luttenberg:
Café de Mol:
Voor deze informatie verwijzen wij naar ons artikel van “De drie café van Wijthmen.”
Gebouw Rehoboth:
Boerderij van Lenthe/Sauna Swoll:
Burger-Hengelveld:
Boerderij Mulder en van de Belt:
Bakker en kruidenier Huzen:
Café Poppenallee:
De gebroeders Lindeboom:
Laatst bijgewerkt 30 september 2021